W zgodzie ze sobą. Beata Blizińska

Jeśli klientka lub klient zapyta na jednej z pierwszych sesji, co to jest TSR wywiązuje się rozmowa o tym, czy terapia bez wyciągania wspomnień z dzieciństwa może działać, a co za tym idzie o celu terapii.  W Terapii Skoncentrowanej na Rozwiazaniach bierzemy do rąk lornetkę i zajmujemy się przyszłością. Czasem teraźniejszoscią. Na wyraźną prośbę klientki lub klienta, możemy też przyjrzeć się przeszłości.  Osobom, które chcą zmierzyć się z historią swojej rodziny i wpływem minionych zdarzeń na ich obecne życie na początek polecam ksiązkę Galit Atlas "Emocjonalne dziedzictwo".  Galit Atlas pisze przystępnie o ważnych, uzdrawiających emocjonalnie procesach, ktore zaszły podczas psychoterapii prowadzonej przez nią z klientkami i klientami.  Czytając tę książkę mamy inspirację i możliwość dostrzec to, co ważne w naszym życiu, a także nadać temu własciwe miejsce, tak, aby móc zbudować własną, preferowaną przyszłość. 

Trójkąt dramatyczny jest rodzajem pułapki psychologicznej.  Widzimy, że ktoś jest przez kogoś źle traktowany, więc chcemy pomóc. Na przykład mężczyzna źle traktuje kobietę. Wchodzimy w rolę ratownika nie posiadając umiejętności stawiania granic podczas pomagania. Angażujemy się całym swoim jestestwem. Wtedy zaczyna się taniec trzech ról.  Na przykład: nagle ona zaczyna się bronić przed przyjęciem pomocy i chroni swojego prześladowcę, który ją zaczyna wspierać. Wtedy ofiara staje się prześladowcą, prześladowca ratownikiem, a Ty ofiarą.  Uważasz, że to niesprawiedliwe i szukasz zemsty, a przynajmniej robisz awanturę tej kobiecie, której chciałaś/chciałeś pomóc. Albo zaczynasz jej pomagać pokątnie, tak, żeby się nie zorientowała. Np. zgłaszasz jej przypadek do opieki społecznej, co skutkuje wizytą kuratora w ich domu, który po wizycie wychodzi i zostawia ofiarę z upokorzonym prześladowcą sam na sam.  Co się dzieje po wyjściu kuratora, to jest koszmar. Właśnie wystawiłaś/wystawiłeś ofiarę

Aktualnie najczęściej wyszukiwanym słowem w Internecie w formie "co to jest ..." jest gaslighting. Gaslighting to po polsku ściemnianie . Gaslight to dosłownie lampka gazowa. Taka, którą można stopniowo, ukradkiem przykręcać i za każdym razem robi się tylko ciut ciut ciemniej, na tyle mało, żeby druga osoba w pomieszczeniu tego nie zauważyła, albo nie zdecydowała się o tym powiedzieć na głos. Bo przecież to tylko drobnostka. A jeśli nawet zapyta, dlaczego się zrobiło ciemniej, gorzej widać, wtedy ściemniacz jej odpowie: "dalibóg, nigdy nie dotykałem tej lampy. Jest tak samo jasno, jak zawsze, coś Ci się wydaje, kochanie. Może trzeba sprawdzić Twój wzrok?". Czy jesteś w tej sytuacji? Co robić? Pierwszy mały krok: Załóż sobie mały, kieszonkowy zeszyt. Na początku nikomu nie pokazuj. Zapisuj z datami wszystko, co usłyszałaś i Cię zraniło, czemu zaprzeczył, jakie słowa wypowiedział. Możesz dla samej siebie nagrywać krótkie notatki głosowe na gorąco. Jednym słowem: stwó

Obejrzałam film  C'mon c'mon ( 2021, reż. Mike Mills) , a potem przeczytałam  tekst Klaudii Rachubińskiej  i bardzo się zdziwiłam: auto rka uważa, że dorośli nie dostrzegali prawdziwego dramatu w sercu dziecka. Mam ochotę zapytać: A po czym byśmy poznali, gdyby zauważyli? Jak by to wpłynęło na Jessego?  Kaludia Rachubińska pisze: " Właśnie dlatego, że w wielu scenach szczerość, empatia i uważne słuchanie są tak silnie podkreślane, tym bardziej razi zupełna przezroczystość momentów, w których bardzo mocne emocjonalne komunikaty wysyłane przez dziecko są kompletnie przegapione".  [fotki z www.filmweb.pl] C'mon c'mon , 2021, reż. Mike Mills Tak, dostrzegałam dramatyzm zabawy w sierotę i samotność Jessego. Sądzę, że dorośli opiekujący się Jessem także ją dostrzegali.   Nie wiem, dlaczego angielskie little person tłumacz zmienił na "małe dziecko". Jesse jest traktowany jak osoba.  Dzięki temu może bawić się w sierotę tyle, ile potrzebuje. Dorośli nie o

Przede wszystkim należy wiedzieć, że premediacja to sesja indywidualna lub seria sesji indywidualnych z obiema osobami, podczas których mediatorka pomaga przygotować się do mediacji poprzez zadawanie pytań.    Klient zatem nie musi samodzielnie przygotowywać się do sesji mediacyjnej NVC. Zanim obie osoby spotkają się na mediacjach, odbędą się indywidualne sesje właśnie w tym celu . A co, jeśli ktoś jednak chciałby zrobić coś więcej, samodzielnie? Cóż. Proponuję przejrzeć poniższą listę potrzeb i zauważyć, które wyrazy wpadają dziś w oko. Nie trzeba nic więcej robić. WSPÓŁZALEŻNOŚĆ akceptacja uznanie bliskość wspólnota znaczenie bycie braną branym pod uwagę przyczynianie się do wzbogacania życia bezpieczeństwo uczuciowe empatia uczciwość (inspirująca szczerość, która pozwala nam czerpać naukę z naszych własnych ograniczeń) miłość otucha szacunek wsparcie zaufanie zrozumienie POTRZEBA ŚWIĘTOWANIA świętowanie rozwoju i ubogacania życia oraz spełnienia marzeń opłakiwanie strat, utraty u

  Jeśli chcesz znać moje zdanie:  Nie odpowiadaj na to pytanie!    ...szczególnie, jeśli masz bogatą przeszłość.   A co, jeśli partner, partnerka nalega? Jako, że każdy ma prawo do nowego początku, przeszłość należy traktować tak samo, jak pamiętnik czy łazienkę: można odmówić wpuszczenia tam kogokolwiek bez wyjaśniania dlaczego. To po prostu strefa prywatna.   Ważne dla nowej partnerki, partnera jest, czy ktoś ma dzieci, czy ma żonę, męża, czy posiada długi, jest na bakier z prawem lub dokonała w przeszłości haniebnych czynów (jak na przykład gwałt czy zastrzelenie człowieka), czy też ma historię psychiatryczną. To są informacje, których nie powinno się taić, ponieważ będą miały wpływ na życie bliskiej osoby. Jeśli chodzi o resztę, o rzeczy, które nie mają już wpływu na życie, osoba ma prawo opowiedzieć tyle, ile uważa za stosowne i konstruktywne. Dlaczego to piszę? Bo zbyt wiele razy gościłam w gabinecie pary prześladowane przez widmo jej byłych, oraz jego podbojów zanim się poznaliś

Wtedy   Monika miała naprawdę dość bycia samotną matką: "diada samotnej matki z synem jest do chrzanu tarcia!" - wykrzyczała przyjaciółce przez telefon 3 lata temu, kiedy zaczęła chodzić na terapię.  Nie tylko nauczyła się słowa diada, ale spostrzegła, jak bardzo jest zmęczona rezygnowaniem ze swoich potrzeb na rzecz potrzeb małego chłopca, Józka. Jego ulubione sposoby spędzania czasu są tak bardzo odległe od jej ulubionych sposobów, że nie mogłyby być odleglejsze.  Bawiła się z nim w piratów, broniła bramek, które strzelał, i nie mogła się doczekać, kiedy wreszcie będzie coś fajnego dla niej. Nie było. Nie mogła nawet pomagać mu w pracach domowych z przedmiotów, które lubiła, bo Józek odrabiał je na przerwach w szkole. Rozmowy z synem dotyczyły wszystkiego, co jest jej absolutnie obojętne, jak na przykład różne samoloty i helikoptery. Do tego sytuacje towarzyskie... przestano ją zapraszać na imprezy, bo po rozwodzie nagle zaczęła być "zagrożeniem" dla wszystkich ma

 Podcast Kamili Tokarskiej "Dobrostan", odcinek z Beatą Blizińską "Relacje i NVC" s03o13 Ćwiczenie z odcinka - wstęp do empatycznej komunikacji   Kiedy coś Cię gryzie: 1. Zadaj sobie pytanie: co ja właściwie teraz czuję?  Uważaj, żeby odpowiedzią było uczucie, a nie myśl. Np. "Czuję, że on mnie nie lubi" albo "Czuję się zdradzona" - to są myśli, a nie uczucia! Natomiast: "Czuję się samotna, ...i czuję też lęk przed samotnością", "Boli mnie brzuch, mama tremę" albo "Czuję złość, aż coś się we mnie gotuje" - to jest o uczuciach. Kiedy nazwiesz uczucie, przejdź do pktu 2. 2. Co stoi za tym uczuciem? Czego mi brakuje? Nazwij wartość lub potrzebę. Możesz to zrobić inspirując się listą uniwersalnych potrzeb, którą znajdziesz na www.beatablizinska.com w dziale "pytania i odpowiedzi". 3. Efektem będzie zdanie mające formę:  Czuję uczucie, bo mam potrzebę. lub Czuję uczucie, bo brakuje mi wartości. Np. Czuję smu

Aleksandra Wejdelek-Bziuk - adwokatka osadzona na warszawskiej Saskiej Kępie, autorka szkoleń i wzorów z zakresu prawa rodzinnego. W codziennej praktyce zauważa trudność kobiet w uzyskaniu jakościowej pomocy prawnej i dlatego prowadzi blog Adwokat Kobiet. www.adwokatkobiet.pl         Beata Blizińska - stworzyła gabinet mediacji i terapii par na warszawskiej Pradze Północ. Wspiera klientów przeżywających kryzys w relacji i pomaga parom we wzajemnym zrozumieniu się, ewentualnie też w dylematach związanych z rozstawaniem się i ustalaniem planu wychowawczego dla wspólnego dziecka.  Rozmowa odbyła się 23 stycznia 2023 roku.    BB Na początek zapytam z ciekawości: czy to prawda, że pani klientkami są głównie kobiety?  AWB Około 60% to kobiety. Czasem staję do boju również dla mężczyzn, ale dla takich, którzy chcą walczyć o dzieci, albo jeśli po drugiej stronie jest ktoś, kto gra nieuczciwie. Mam klienta, którego jeszcze-żona twierdzi, że ich dwuletnie dziecko trzy razy w tygodniu chodzi