W zgodzie ze sobą. Beata Blizińska

Przede wszystkim należy wiedzieć, że premediacja to sesja indywidualna lub seria sesji indywidualnych z obiema osobami, podczas których mediatorka pomaga przygotować się do mediacji poprzez zadawanie pytań.    Klient zatem nie musi samodzielnie przygotowywać się do sesji mediacyjnej NVC. Zanim obie osoby spotkają się na mediacjach, odbędą się indywidualne sesje właśnie w tym celu . A co, jeśli ktoś jednak chciałby zrobić coś więcej, samodzielnie? Cóż. Proponuję przejrzeć poniższą listę potrzeb i zauważyć, które wyrazy wpadają dziś w oko. Nie trzeba nic więcej robić. WSPÓŁZALEŻNOŚĆ akceptacja uznanie bliskość wspólnota znaczenie bycie braną branym pod uwagę przyczynianie się do wzbogacania życia bezpieczeństwo uczuciowe empatia uczciwość (inspirująca szczerość, która pozwala nam czerpać naukę z naszych własnych ograniczeń) miłość otucha szacunek wsparcie zaufanie zrozumienie POTRZEBA ŚWIĘTOWANIA świętowanie rozwoju i ubogacania życia oraz spełnienia marzeń opłakiwanie strat, utraty u

  Jeśli chcesz znać moje zdanie:  Nie odpowiadaj na to pytanie!    ...szczególnie, jeśli masz bogatą przeszłość.   A co, jeśli partner, partnerka nalega? Jako, że każdy ma prawo do nowego początku, przeszłość należy traktować tak samo, jak pamiętnik czy łazienkę: można odmówić wpuszczenia tam kogokolwiek bez wyjaśniania dlaczego. To po prostu strefa prywatna.   Ważne dla nowej partnerki, partnera jest, czy ktoś ma dzieci, czy ma żonę, męża, czy posiada długi, jest na bakier z prawem lub dokonała w przeszłości haniebnych czynów (jak na przykład gwałt czy zastrzelenie człowieka), czy też ma historię psychiatryczną. To są informacje, których nie powinno się taić, ponieważ będą miały wpływ na życie bliskiej osoby. Jeśli chodzi o resztę, o rzeczy, które nie mają już wpływu na życie, osoba ma prawo opowiedzieć tyle, ile uważa za stosowne i konstruktywne. Dlaczego to piszę? Bo zbyt wiele razy gościłam w gabinecie pary prześladowane przez widmo jej byłych, oraz jego podbojów zanim się poznaliś

Wtedy   Monika miała naprawdę dość bycia samotną matką: "diada samotnej matki z synem jest do chrzanu tarcia!" - wykrzyczała przyjaciółce przez telefon 3 lata temu, kiedy zaczęła chodzić na terapię.  Nie tylko nauczyła się słowa diada, ale spostrzegła, jak bardzo jest zmęczona rezygnowaniem ze swoich potrzeb na rzecz potrzeb małego chłopca, Józka. Jego ulubione sposoby spędzania czasu są tak bardzo odległe od jej ulubionych sposobów, że nie mogłyby być odleglejsze.  Bawiła się z nim w piratów, broniła bramek, które strzelał, i nie mogła się doczekać, kiedy wreszcie będzie coś fajnego dla niej. Nie było. Nie mogła nawet pomagać mu w pracach domowych z przedmiotów, które lubiła, bo Józek odrabiał je na przerwach w szkole. Rozmowy z synem dotyczyły wszystkiego, co jest jej absolutnie obojętne, jak na przykład różne samoloty i helikoptery. Do tego sytuacje towarzyskie... przestano ją zapraszać na imprezy, bo po rozwodzie nagle zaczęła być "zagrożeniem" dla wszystkich ma

 Podcast Kamili Tokarskiej "Dobrostan", odcinek z Beatą Blizińską "Relacje i NVC" s03o13 Ćwiczenie z odcinka - wstęp do empatycznej komunikacji   Kiedy coś Cię gryzie: 1. Zadaj sobie pytanie: co ja właściwie teraz czuję?  Uważaj, żeby odpowiedzią było uczucie, a nie myśl. Np. "Czuję, że on mnie nie lubi" albo "Czuję się zdradzona" - to są myśli, a nie uczucia! Natomiast: "Czuję się samotna, ...i czuję też lęk przed samotnością", "Boli mnie brzuch, mama tremę" albo "Czuję złość, aż coś się we mnie gotuje" - to jest o uczuciach. Kiedy nazwiesz uczucie, przejdź do pktu 2. 2. Co stoi za tym uczuciem? Czego mi brakuje? Nazwij wartość lub potrzebę. Możesz to zrobić inspirując się listą uniwersalnych potrzeb, którą znajdziesz na www.beatablizinska.com w dziale "pytania i odpowiedzi". 3. Efektem będzie zdanie mające formę:  Czuję uczucie, bo mam potrzebę. lub Czuję uczucie, bo brakuje mi wartości. Np. Czuję smu